Het vorige verslag eindigde met het winkelen. Daarna hebben we ‘s-middags eigenlijk niets meer gedaan. Nou ja, niets. Iris Bruin heeft Samuel versierd, Berend en Merel hebben geholpen met het verslag en Marloes heeft het nagekeken, Teis Thijs en Tijs zijn weer eens langs geweest om commentaar te leveren op mijn tikfouten en de fouten in hun namen, Julie heeft de kleinste jongens leuk beziggehouden (of was het andersom?) en Quirijn liep alsmaar te vragen of hij al in het verslag stond. Dat gaat dus nooit gebeuren. Gisterenavond was er trouwens bloemkool. En ondanks al het snoep en patat en ijs van eerder op de dag ging de bloemkool op. Al uw kinderen eten hier dus zeker 2 ons groente per dag, wat dat betreft kunt u gerust zijn.

Na het eten werd er afgewassen. Ik zat in de keuken en zag daar Luuk, Lucas, Marloes, Tobias, Patrick, Dilayda, Justin en Nikkie aan de vaat en echt allemaal vrijwillig. Niet omdat ze op een corveelijst staan, niet omdat ze strafcorvee hebben, nee, echt helemaal vrijwillig. Goed opgevoede kinderen dus. Oh ja, nog even terug naar Luuk. Die had zich wijs laten maken dat we onderweg naar het dorp zouden gaan zwemmen en had zijn zwembroek aangedaan. Tijdens het eten kwam hij er achter dat hij die onder zijn gewone broek nog steeds aanzat en dat dat toch niet heel lekker zat. Na een half uur kriebelde het alsof er een nest rode mieren in zijn broek zat. Voor het eerst in de ongeveer 50 kampen dat ik mee ben geweest gaat er dus iemand tijdens het diner van tafel om zijn zwembroek uit te doen.

Na het diner en opruimen is het voor de leiding groepen maken voor de avondwandeling. Waar beginnen de groepjes, wie zit in welk groepje en welke leiding gaat mee met welk groepje? Is dit jaar echt niet te doen. We missen gewoon mannen met baarden op de slaapzaal met de oudste jongens. Julius heeft wel een ontzettend diepe baard in de keel, maar scheren is ook echt niet aan de orde en er is er nog geen “man” komen vragen of er ook koffie is. Verder houden alle verhalen van de dag het maken van groepen ook wel op. Zo blijkt Karan te denken dat hij zelf een kaartje voor de Efteling moet kopen en daar geld voor over moet houden. Cherrani vroeg in welk land we zijn want het is hier zulk mooi weer terwijl het thuis vast weer sneeuwt. Jordy heeft Renate wakker gesprongen, wonderlijk dat iemand van de leiding ‘s-middags op het grasveld in de zon ligt te slapen. Jordy blijkt trouwens hetzelfde te zijn overkomen: ook hij viel in het zonnetje in slaap en hij is dan weer besprongen door Cynthia.

Na twee uur overleggen wordt alles weer helemaal anders. Nu gaan de oudste kinderen zelf bedenken met wie ze in een groep willen en hoe ver ze afgezet willen worden en of ze gelijk de gps aanzetten om terug te lopen of niet. Zo is er jaar na jaar weer van alles dat je verrast. Om met Dennis te spreken “dan gaan we het zo maar doen”. En dat heeft hij geweten zeg, de laatste groep is om een uur of 6 ergens in de buurt van de Efteling opgepikt. Maar wees gerust: voor zover uw kind(eren) in deze groep zaten, om 9 uur zaten ze toch weer bijna helemaal fris en fruitig aan het ontbijt. Bij de eerdere groepen was iedereen trouwens ook echt moe. Zo viel Syb al in slaap op de rand van het bed van Pim of Pim op de rand van het bed van Syb. Ik weet niet van wie het bed was, maar ze lagen er in ieder geval allebei in te slapen.

De mooiweervraag van gisteren van Cherrani heeft ondertussen een niet zo mooi bijeffect. Het regent hier nog steeds niet, het giet. Her en der zitten plukjes kids Donald Ducks en andere boekjes te lezen, er wordt getafelvoetbald of tafelgevoetbald, ik hoor de jongste dames die met elkaar aan het zingen zijn in de slaapzaal en ik wil niet uitsluiten dat een aantal van de 6 uur-terug-komers een extra dutje doet. Beetje jammer, vooral ook omdat het weer echt grijs is. Wat wel weer grappig is: Lara komt door de stromende regen aangerend om naar het toilet te gaan, ziet dat dat wordt schoongemaakt, gaat met gierende banden de hoek om en loopt lachend naar een ander toilet. Even later huppelt ze terug naar waar ze vandaan kwam. De stromende regen kan haar humeur in ieder geval niet bederven. Quirijn doet nog steeds alles om in het verslag te komen en probeert toch maar eens koffie te drinken om de eerste echte man van dit kamp te worden en in het verslag genoemd te worden, maar dat gaat hem niet lukken. Daarvoor is koffie volgens hem toch echt te smerig. Tobias doet dat alvast beter, die drinkt de koffie helemaal op en is daarmee voor ons de Bokito van dit kamp. Maar hopen dat geen van de meiden gekke bekken naar hem trekt.

Na een volledig verregende ochtend waarbij film is gekeken gaat rond twaalf uur de zon ineens schijnen. Gelijk lekker weer en pannenkoeken!!! Die verdwijnen als sneeuw voor de zon en daarna gaan we eindelijk aan de slag. Het hele programma is omgegooid en in plaats van de zeskamp beginnen we met de escape-room. Een nieuw spel waarbij groepjes van 8 kinderen een aantal aanwijzingen uit moet vogelen om zo de kamer uit te kunnen. Bij de eerste opdracht gaat het om het verdienen van een sleutel om de kamer uit te kunnen, bij de tweede om het werkend krijgen van een lamp zodat je de uitgang weer kunt vinden. Volgens mij helemaal goed en leuk, gelukkig hebben we ook heel wat slimme kids bij ons. Zo vond Matthijs uit dat je bij een van de opgaven de schoppenkoning moest gebruiken. Wat wel grappig was, was dat hij zelf steeds riep dat hij klaveren had gevonden. Tristan doet trouwens nog een geweldige versiermove. Tijdens het wachten tussen de twee escape-rooms zegt hij uit het niets tegen Matthijs “jij mag een wens doen want jij zit tussen twee hele knappe meiden”. Dat zijn Melissa en Isabelle, dus moed kun je Tristan niet ontzeggen. Realiteitszin is wellicht wat kleiner, maar ja, je leert op dit kamp wanneer je als jongen van 6 of 7 binnenkomt al dat je altijd hoog moet mikken. Over leuke meiden gesproken, Marloes en Karlijn blijken niet voor niets naar het gymnasium te gaan. Daar komt het wel goed mee. Lucas komt wel klagen. Hij wil even op bed gaan liggen maar mag de eetzaal niet uit omdat hij de groepen die nog moeten niet mag vertellen wat de oplossingen zijn. En dat kan helemaal niet want hij heeft er helemaal niets van begrepen. Frits komt juist vertellen dat hij de opdrachten allebei voor elkaar heeft gekregen en dat het leuk was. Pim komt ook vertellen dat hij het helemaal goed vond. Hij hoefde bij dit spel zijn handen niet uit zijn zakken te halen en dat zijn de beste spellen. Mika komt lachend vertellen dat hij vanochtend toen hij wakker werd zijn hoofd verschrikkelijk heeft gestoten. Dat wisten wij al want die bonk was overal te horen. Maar hij heeft er geen bult of blauwe plek aan overgehouden en lijkt nog net zo intelligent te zijn als toen hij ging slapen. Samuel komt net vertellen dat hij zijn vest heeft laten liggen in de tweede kamer. Klinkt best duur wanneer je met een kakaccent zegt “Ik heb mijn vest laten liggen in de Tweede Kamer”. Omdat ik hem zelf zo leuk vind tot slot de mop van de dag die van Samuel is: waarom krijgt de Kerstman nooit kinderen? Omdat zijn ballen in de kerstboom hangen. Dilayda snapt hem niet, maar als leiding lagen we helemaal dubbel, vooral omdat we zo’n mop niet aan zagen komen.