zomerkamp2017.reismee.nl

Donderdag en een stukje vrijdag

Vandaag is het donderdag en gaan we naar de Efteling. Snel ontbijten en met heen en weer scheurende auto’s richting Efteling zodat we om 10 uur naar binnen kunnen. En dat lukt heel aardig. Ook doen we heel veel omdat het dankzij de weersvoorspelling lekker rustig is. De jongste jongens scoren al snel een enorme puntzak popcorn, dus die hebben veel bekijks. De jongste dames zijn gezellig en daarbij steelt Cherani de show. Zo maar wat voorbeelden uit de afgelopen twee dagen:

Op de wc zit ze tot groot plezier van de andere toiletgebruikers keihard te zingen.

Wanneer iemand met Antilliaanse tongval tegen haar zegt “Cherendi, ik ben blij” zegt ze heel droog “ik ook”.

Tijdens de lunch trekt ze keurig haar schoenen uit voordat ze haar voeten onder zich optrekt.

Wanneer Melissa heel langzaam zegt “daaaat heeeeeft hijijijij gooooeeeed voooor eeeelkaaaaar” zegt Cherandi er op dezelfde manier achteraan “geeeekreeeegeeeen”.

Wanneer ze op een picknickbank zit valt ze er steeds af maar toch ook net niet helemaal. Je ziet haar dus ineens achter de tafel verdwijnen maar wanneer je daar overheen kijkt zit ze steeds keurig op de grond.

Melissa gaat tegenover haar zitten. Cherani zegt “dan zie ik Koen niet meer”. Melissa “maar dit is de enige vrije plek en anders moet ik buiten eten”. Cherani: “oh, maar dan ga ik toch bij je zitten dan ben je niet alleen”.

Ze steelt onze harten natuurlijk helemaal door te zeggen dat ze het kamp echt heel erg leuk vindt en voortaan altijd meegaat op kamp.


Nu staan Tess en Benthe naast me en die willen iets zeggen:

Hoi ik ben Tess en ik ben op kamp en het is heel leuk

Qwerty??????????????????????98Vc. Dit is van Benthe en ik snap echt niet wat het betekent maar haar ouders weten dat hopelijk wel.


Nog een ander opvallend iets. Aan de andere kant zitten Patrick en Berend naast me. Die zitten op een telefoon Netflix te kijken. Dat konden we een paar jaar geleden toch echt niet bedenken. Verder had ik vandaag een rappende Jill in de auto. Ook dat was weer een onvermoed talent. Samuel vertelt net dat hij niet moe is want hij werd vanochtend gelijk wakker van de bel. Beetje jammer dat de bel gaat omdat je aan tafel moet en dat je dan dus al een poosje wakker en aangekleed moet zijn. Hij roept nu dat hij niet de bel maar de wekker bedoelde, maar ja, gezegd is gezegd he.


Als afsluiter van de dag eten we patat met iets erbij. Het is onbeperkt en vandaag is het eten niet aan te slepen. Verder is de inspiratie een beetje laag, sorry, maar het is nu 5 voor 1 ‘s-nachts en mooier wordt het vandaag niet.


Vrijdag. ‘s-ochtends gaan we het bos in voor oase. Spelen we dit keer Utrecht tegen de rest van Nederland. En ellende ten top, die van Utrecht winnen het eerste potje. Dus gaan wij van Rotterdam nog een potje spelen en we laten Anthony en André bij ons meedoen. En je raadt het al, die van Utrecht winnen ook het tweede potje. Dat wordt dus een derde potje en wij van Rotterdam bedenken hoe we dit nu toch eens kunnen winnen. Betekent knalhard spelen en dat levert natuurlijk een slachtoffer op. Jessie loopt toevallig in de looplijn van 2 vijftienjarige jongens en wordt werkelijk gelanceerd omdat die jongens moeten kiezen tussen Jessie en een hele stevige boom. Dat ze Jessie kiezen is dus begrijpelijk maar ik schrik me een ongeluk. Blijkt helemaal voor niets te zijn want ze laat geen traan, staat een klein beetje verdwaasd van “wat is er nou toch gebeurd?” in het rond te kijken en gaat daarna gewoon weer aan de slag om Utrecht te verslaan. En dat lukt!!! Kostte pijn en moeite maar het is wel fijn dat we niet met 3-0 worden afgedroogd. Verder zijn wij van Rotterdam allang de eerste twee potjes vergeten, dus eigenlijk heeft Rotterdam gewoon met 1-0 gewonnen.


‘s-Middags spelen we vossenjacht. Om bij het einde te beginnen: de groep van Jordy wint. Verder wordt er voor een vrijdagmiddag erg fanatiek gespeeld. Bij het curling zijn er bijvoorbeeld vastberaden gezichten om zo veel mogelijk punten te halen. De mannen van Van Toledo doen hun best, maar hun zus Eline schuift met stralende lach veel meer punten bij elkaar. Bij de “van Mexico naar Amerika run” vliegt Koen als een straaljager uit de bocht maar maakt wel eerst zijn ren af. Het is er een beetje glad, iets waar Jill als graveltennister dankbaar gebruik van maakt. Knap op steentjes. Andere opdracht is 20 vakantiefoto's van Dennis bekijken en onthouden waar hij is geweest, een variant op de max geheugentrainer. Esmeray vindt het zo leuk dat de tranen van het lachen over haar gezicht lopen. Ze geen idee heeft wat ze heeft gezien.


Nu is het douchen en omkleden voor de bonte avond, later weer meer.

Reacties

Reacties

Karin

Haha zo te lezen voelt cher zich helemaal thuis.

Joshua

Ik ben niet meer mee en opeens is er een variant van Max Geheugentrainer :(

Ton, pa Arthur

Jullie verdienen n nominatie voor de Man Booker Prize! Schitterende verhalen en prachtige foto's; grote klasse, dankjewel ???

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!